Vandaag zonder materiaalproblemen en dus op tijd uit Siena vertrokken. We hebben een prachtige rit gehad met alles dat Toscane te bieden heeft. Het was weer zwaar met vele kleine bergjes en drie grotere klimmen van 400 meter hoogteverschil maar het was de moeite waard. Ik hoor drie jaar geleden een Amerikaanse vrouw nog zeggen: "Tuscany: I have been there last year with all those crazy Italians and fucking mountains". Dit soort mensen snapt er echt niets van, blij dat ze hier wegblijven, dan kunnen wij genieten van de rust en de schoonheid. Na 10 km onderweg te zijn keken we om en zagen op de verre heuvel het trotse Siena nog een keer achter ons liggen.
Langs de stille weggetjes stonden Toscaanse bomen (dit keer geen cypressen). Er waren zoveel plaatsen om even te stoppen en een foto te nemen, maar helaas moesten we ook af en toe doorfietsen om ons doel te bereiken.
De rit verliep zeer voortvarend en toen we gingen lunchen in het hoog op een berg gelegen Montalcino (Brunello wijn) hadden we er al ruim 50 km en flink wat heuvels op zitten. Hier zie je de hoofdstraat van Montalcino met ingang van de kerk en de terrasjes.
Naar voren kijkend werd het beeld de hele dag beheerst door de Monte Amiata (ruim 1700 meter hoog). Al vanaf Siena zagen we deze berg op 60 km afstand in de verte liggen en we slapen nu aan de voet van deze reus die de omgeving domineert.
Onderweg zagen we lanen met cypressen, op heuvels gelegen dorpen (waar we dan even later - in het zweet des aanschijns -met de fiets weer boven langs reden), formidabele vergezichten maar ook die hele kleine dingen die Italië zo mooi maken.
Na 80 km bereikten we om 16.00 uur zeer voldaan het gehucht Tepolini (bij Casteldelpiano) waar we een Bed & Breakfest hadden geboekt. Een geweldige keuze. Het is hier zo mooi en zo leuk. We zijn gast van de familie met beiden een prachtige kamer, uitzicht op Toscane en vanavond gaan ze lekker voor ons koken. We ruiken al het een en ander en we kunnen bijna niet wachten tot het half negen is (ja, Italianen eten laat). Hier zie je ons "hotel" met op de achtergrond - uiteraard - de Monte Amiata.
Vandaag was dus fietsvakantie op zijn best. Maar we beginnen na 22 dagen toch wel te verlangen naar een dagje rust en vooral het weer thuis zijn. Nog 3 etappes en dan is het zover. En vandaag heeft ons veel vertrouwen gegeven dat we het gaan afmaken.
... vandaag heeft ons veel vertrouwen gegeven dat we het gaan afmaken? Natuurlijk gaan jullie het afmaken. Bedankt voor de verslagen van jullie reis, ik keek er elke avond naar uit. Volgend jaar een verslagje van 'La Marmotte"?
BeantwoordenVerwijderenErg gaaf. Volgens mij om nooit te vergeten!! Zo'n tocht niet en ook niet om als vader en zoon een dergelijke tocht te maken!
BeantwoordenVerwijderenOm jaloers op te zijn.
Wim Kweekel