Etappe 21: 9 september 2010: Firenze - Siena 83 km

Vandaag een wonderschone maar wel zware rit door de Chianti gemaakt. Het begin van de dag hadden we een tegenvaller. Toen we bij onze fietsen kwamen - die we buiten hadden moeten parkeren - had Thijs een lekke achterband en Eric een lekke voorband. Toeval of heeft iemand een "grap" met ons uitgehaald? We zullen het nooit weten. Maar het kostte ons een uur vertraging en flink wat ergernis. Toen alles gerepareerd was, reden we door druk Italiaans verkeer Florence uit, de brug van de Arno over en daar kwam het eerste klimmetje naar de Piazzale Michelangelo. Daar moet je wel stoppen vanwege het fantastische uitzicht op de stad.

Nadat we het stedelijk gebied van Florence waren uitgereden kwamen we in de Chianti. Prachtig maar er is hier geen kilometer vlak. Continu klimmen en dalen. Maar de fantastische uitzichten compenseren alles. Hier een impressie van het uitzicht waarvan we de hele dag hebben genoten en wat naarmate we hoger kwamen alleen maar grootser werd (helaas fotografisch voor ons te moeilijk om vast te leggen).

En dat we in dè wijnstreek van Italië waren bleef ook niet onopgemerkt. We reden de Strada del Chianti Classico. Het getuigt toch wel van ijzeren discipline dat we doorgereden zijn. Voor degenen die nog van plan zijn de tocht naar Rome te maken een advies: deel deze etappe op in gedeeltes eindig na elke klim bij een wijnkasteel en ga de volgende dag verder.  

Op een bepaald gedeelte bleef het maar stijgen en zijn we geklommen naar 600 meter. Het uitzicht was tegen de zon in niet op camera vast te leggen, maar hier zit Thijs er van te genieten. Zien jullie de steeds sterke wordende benen en de blik van de echte wielrenner?

Na 83 zware kilometers kwamen we in Siena. Bij het binnenrijden van het centrum brak Thijs zijn zadel! Enorm geschrokken natuurlijk en we kregen al gedachten dat het hier zou eindigen. Gelukkig viel het mee, alleen een grote schroef die alles vasthield was gebroken. Bij een ferramenta (ijzerhandel) hebben we gelukkig een passende schroef gevonden / laten maken. Het probleem is opgelost en we kunnen morgen verder. Opgelucht zijn we vervolgens Siena ingegaan. Wie het prachtige Piazza del Campo kent, zal het beeld van het komvormige plein met daarop zittende toeristen wel herkennen.

We komen dichterbij, maar we zijn er nog niet. De komende etappe wordt nog wat lastiger dan vandaag. En we hebben gezien dat materiaalpech ook altijd een gevaar is. We tellen af en hopen ook morgen een zware etappe succesvol af te ronden.