Etappe 17: 5 september 2010: Verona - Ferrara 127 km

Vanochtend op tijd uit Verona vertrokken om een lange vlakke etappe af te leggen naar Ferrara. Het was vandaag net of je door Groningen of Friesland reed. Alles vlak, een flink windje (soms schuin tegen, soms schuin van achter), de lucht van de boerderijen, de Povlakte is net Nederland. Alleen de dorpjes zijn Italiaans. Vandaag ook de eerste lekke band gescoord. Na 30 km (in Albaredo d'Adige) reed Eric lek met zijn achterband. Vermoedelijk een scherp steentje, ook de buitenband liet een flink gaatje zien.

Gelukkig was het euvel gauw verholpen en konden we bij een fonteintje de handen te wassen. Het was zondag. In flink wat dorpen was het markt en een drukte van je welste. Na ruim 50 km kwamen we in het ommuurde stadje Montagnana waar het flink druk en erg gezellig was. Hier staat Thijs bij de stadspoort.

Binnen de stadsmuren gebeurde er van alles. Stoere mannen uit de verschillende wijken kwamen op hun paarden het plein op rijden (een soort palio presentatie). Iedereen bood zijn waren aan. Een pottenbakker maakte ter plekke wat kommetjes en potjes (zie hieronder).

Hierna nog flink wat kilometers afgelegd. Het landschap bleef aan Nederland denken, alleen de lange dunne spitse kerktorens die op vele plaatsen op grote afstand te zien waren herinnerden ons er aan dat we toch echt in Italië waren. Hier de toren van Lendinara.

Tegen 17.00 uur bereikten we Ferrara. Moe maar tevreden dat we deze lange rit weer succesvol hadden volbracht. Ferrara is een heel aardige stad, maar ergt gecharmeerd zijn Thijs en ik toch wel van de vele retro racefietsen waar vele Italianen op rijden. Toch wat stijlvoller dan de standaard Nederlandse fietsen, allemaal met een derailleur met zo'n ouderwetse trekhendel en een snel sportief stuurtje. Zo'n old timer fiets willen wij thuis ook wel.

Vandaag een belangrijke rit tot een goed einde gebracht. Morgen naar Bologna. Weer vlak en niet te veel kilometers dus dat is op papier geen probleem.