Etappe 11: 30 augustus 2010: Braz - Landeck (over Arlbergpas) 60 km

Om met de deur in huis te vallen: wir haben es geschaft! Over de Arlbergpas (1800 m), het hoogste punt van de route, dadelijk volgen de details. Vanmorgen op de gebruikelijke tijd vertrokken vanuit Braz aan de voet van de pas. Het was regenachtig en koud, dus we hadden wat extra laagjes kleding aangetrokken. Na vertrek begonnen meteen de eerste klimmetjes en toen begon het hard te regenen. Even geschuild in een bushokje en gelukkig klaarde het enigszins op. Hier een beeld van de bergen bij Klösterle, één van de dorpjes op de beklimming.

We moesten in totaal 25 km klimmen. Voor de kenners/liefhebbers hierbij de details. In het eerste gedeelte zaten nog rustige stukken en wisselden de 7-8% en de 2-3% elkaar af. In het midden werd het wat meer alleen klimmen met percentages van 5-6% (4 km) en 7-9% (4 km). De laatste 5,5 km vanaf Stuben was het echt afzien met eerst ruim 2 km van 8-10% en het laatste stuk nog 3 km van 5-6%. Dit alles bij een temperatuur die uiteindelijk het vriespunt naderde. Gelukkig konden we 3 km onder de top, toen het erg hard begon te regenen, even schuilen in een berghut met open haard (zie achter ons op de foto). Hierdoor konden  ook de kleren een beetje drogen. Erg uitbundig staan we er niet op.

Om 12.30 uur bereikten we de top. Dat gaf een kick. Helaas niemand die zich buiten durfde te begeven, dus hebben we zelf maar de foto gemaakt van deze mijlpaal. Je kent dit soort foto's wel die je op goed geluk maakt. Dit is een mooi voorbeeld van een belabberde foto op een groots moment.

 

Nog even een impressie hoe de omstandigheden waren op de top van de pas.

Hierna zijn we snel afgedaald en kwamen we een aantal nagenoeg verlaten skidorpen tegen, waarvan St. Anton de bekendste is. Hier geluncht, vooral de heisse Schokolade deed ons goed. Afdalen ging snel, het was droog en hierdoor hebben we gelukkig toch nog flink genoten van het door de Alpen fietsen. Indrukwekkend al die snelstromende rivieren en gigantische bergen om je heen terwijl je zoevend in de buitenlucht voortsnelt.

Zeer tevreden kwamen we rond 15.00 uur aan in Landeck, waar een heerlijke warme douche ons wachtte in Hotel Schrofenstein. Schrofenstein? Waar kennen jullie dat ook alweer van? Natuurlijk. Van de bekende kasteelbewoner uit Landeck Oswald von Schrofenstein die de bouw van de kerk in Landeck financieel mogelijk heeft gemaakt. Zo, nu heb ik ook alle interessante toeristische informatie over Landeck verstrekt. Toch nog even een foto met de snelstromende Inn en Schloss Landeck.

Morgen de tweede grote Alpenetappe. Eerste een stukje stroomopwaarts van de Inn en op het laatst een echte haarspeldbochtenklim naar Nauders. We verlangen naar het warme Italië!